Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat - De Broers Komen Naar Egypte

Het Is een tamelijk heftig dieet
Als je helemaal nooit meer iets eet
Want die schaarste die duurt nou al jaren lang
We zijn moe, we zijn ziek we zijn boos en bang
We staan echt met een been in het graf
En toch val ik geen grammetje af. (dat is je straf)

Maar in Egypte is eten teveel
Dus we vragen gewoon ons deel
Bij de grote Egyptische voedselbank
En dan krijgen we broodjes en vlees en drank
Ja, Egypte daar hebben ze zat

En dus gingen ze samen op pad

Na een lange vermoeiende reis
Arriveerde het stel in t Paleis

Grote Koning, wij smeken om charitas

En ze zagen niet eens dat het Joseph was!

Maar toevallig herken ik hun wel!
En nu speel ik mijn heel eigen spel:

We stonden in het korenveld
Als schoven op een rij
Ik droomde jullie schoven bogen
diep voor die van mij
Toen zag ik elf sterretjes
En die bogen ook terneer
Dat zag ik in mijn dromen en
Nu zie ik het toch weer!

Moet ik jullie maar geloven
Waar is bewijs?
Moet ik jullie maar vertrouwen
Tot welke prijs?
Moet ik delen wat ik heb
Zou je wat ik doe voor jullie, ook doen voor mij?
Jaaa
Hoe herken ik dan de leugen, de oplichterij? Glibber glibber,slijm,kruip en draai
Kwispel, kwispel , kontlik en aai
Glibber glibber,slijm,kruip en draai
Kwispel, kwispel , kontlik en aai

Wij zijn heel gewone jongens
Simpel van aard
Al zijn wij in uw nabijheid
Nauwelijks iets waard
Recht door zee en plichtsgetrouw
Maar we naderen het einde
Morgen misschien
Zijn al minder dan een streepje
Van de zijkant gezien

Glibber glibber,slijm,kruip en draai
Kwispel, kwispel , kontlik en aai

Wat een prachtige verhalen
Zo levensecht
Ik kan het bijna niet verdragen
Ik meen het oprecht

Voor mekaar! wat dacht je wat

Lange tijd niet zulke fijne visite gehad
Jullie krijgen wat je toekomt
En meer nog dan dat

Dank u dank u,
Slijm,kruip en draai
Kwispel kwispel, kontlik en aai
Dank u dank u,
Slijm,kruip en draai
Kwispel kwispel, kontlik en aai

Jozef gaf ze een koninklijk maal
En hun dank was nu echt kolossaal
En terwijl daar het stel aan het knagen was
Stopte Jozef een beker in Benjamins tas
Daarna stapte de boys weer eens op
Toen wees Jozef naar hen
Met een ijskoude blik en zei

Stop, Stop , Stop, Stop