Acda en de Munnik - Opa

De bank kijkt uit over het grasveld
en opa strompelt er naar toe.
Buiten adem ploft ie op de zitting
hij heeft nog niets gedaan maar is al moe.
Hij kwam vertellen dat ie stuurman op een schip was
en alle kinderen mochten gratis mee.
Dan voelde hij het roer weer in z'n handen
op de bank die brug was en het gaseel.

De bal blijft achter op het grasveld

en alle kinderen rennen naar hem toe.
'Opa vertel nog eens van vroeger'
'nee ga maar spelen, opa is een beetje moe'.
De kinderen gaan niet, ze blijven rustig wachten
dat zegt ie altijd voor een fijn verhaal.
In een kring zitten ze rond z'n voeten
hij kijkt naar de gezichten hij kent ze allemaal.

Maar dit maal schiet hem niets te binnen
hij is vergeten hoe het was.
Als hij zich eindelijk weer iets herinnert
spelen de kinderen allang weer op het gras.

Opa kijkt uit over het grasveld
nu begrijpt ie wat de bootsman had bedoeld.
Toen ie zei 'een stuurman moet het schip verlaten als ie geen roer meer in zn handen voelt'.
Toen ie zei 'een stuurman moet het schip verlaten als ie geen roer meer in zn handen voelt'.