Andre van Duin - Angelique

D'r was in vroeger tijd
In de bergen van Zwitserland, jodelodelo (Jodelahoetie)
Een stoere boerenmeid
Die had geen man, joho-ho-ho (Jodelahoetie)
En Angelique zong heel melancholiek, jodelodelowee-hee-hee
Vol verlangen naar romantiek / (Jodelahoetie)

D'r oude vader werd hoteldebodel / (Jodelahoetie)
Van dat ellendige gejodel / (Jodelahoetie)
De goeie man ontstak in toorn aan z'n alpenhoorn
En ging staan toeteren

Hoempapaaa, hoempapa, hoempapaaa
Hoempapaaa, hoempapa, hoempapabwaaa
Hoempapaaa, hoempapa, hoempapaaa
Hoempapaaa, hoempapa, hoempapabwaaa Door dat getoeter en dat jammeren
In de bergen van Zwitserland, jodelo-oewo (Jodelahoetie)
Begon de sneeuw te rammelen
Wat was dat griezelig, o-wo-wo (Jodelahoetie)
Maar Angelique, die had nog heel gien erg
"Jodelohohee-hohee", zong zij daar op die berg / (Jodelahoetie)

En een lawine kwam plots naar beneden / (Jodelahoetie)
Toen was het leed al gauw geleden / (Jodelahoetie)
Ze rollebolde naar het dorpie in 't dal, 't was een hele val
En is daardoor toen overleden

Dit was het lied van Angelique
Jodelee-ie-ee, wat een romantiek
Hoempapa, hoempapa, hoempapaa
Hoempapa, hoempapa, hoempapabwaaa

(Jodelahoetie)
(Jodelahoetie)
(Jodelahoetie)
(Jodelahoetie