De Kast - Zon Bij Nacht

wachtend op de eerste klanken
`t licht gedimd m`n mond is droog
vrijdagavond op de planken
nog vijf seconden duim omhoog


een nieuw publiek andere gezichten
ik weet ze straks nog allemaal
ik zou voor ieder willen dichten
een nieuw gezicht een nieuw verhaal


ik speel de sterren van de hemel
ik zing de longen uit m`n lijf
wat ik heb zal ik je geven als je blijft
want je blik raakte de mijne
even vluchtig ondoordacht
en de zon begon te schijnen
in de nacht
zon bij nacht


ik kijk naar onbekende ogen
even mooi even teer
als ze weenden zou ik ze drogen
als ik kon telkens weer


ik zag je mond je witte tanden
je hebt het zelf misschien niet door
maar ik word gedragen op je handen
daar ga ik elke avond voor


ik speel de sterren van de hemel
ik zing de longen uit m`n lijf
wat ik heb zal ik je geven als je blijft
want je blik raakte de mijne
even vluchtig ondoordacht
en de zon begon te schijnen
in de nacht
zon bij nacht


ik speel de sterren van de hemel
ik zing de longen uit m`n lijf
wat ik heb zal ik je geven als je blijft
want je blik raakte de mijne
even vluchtig ondoordacht
en de zon begon te schijnen
in de nacht


ik speel de sterren van de hemel
ik zing de longen uit m`n lijf
wat ik heb zal ik je geven als je blijft
want je blik raakte de mijne
even vluchtig ondoordacht
en de zon begon te schijnen
in de nacht
zon bij nacht
zon bij nacht


ik speel de sterren van de hemel
ik zing de longen uit m`n lijf
wat ik heb zal ik je geven als je blijft
want je blik raakte de mijne
even vluchtig ondoordacht
en de zon begon te schijnen
in de nacht