Henk Hilferink - Droge Ogen

Noem mij het woord en ik zal het zeggen,
als mij dat dichter brengt bij jou
een woord dat zonder iets uit te leggen,
warmte brengt in de kou,
gun me één blik die doet verraden,
dat je iets van mij begrijpt,
want nu keert alles zich ten kwade,
en dat duurt al een hele tijd
refr:
want je kijkt me steeds zo aan
schijnbaar onbewogen
en je laat me maar begaan
met droge ogen
Spreek door de stilte verzoenende woorden
ondanks mijn onbeholpenheid
want ik zeg zo vaak verkeerde dingen
en daarvan heb ik later spijt,
ga asjeblieft niet van me denken,
dat ik onbetrouwbaar ben
ik kan je twijfel wel begrijpen,
omdat ik het verleden ken,
of zeg me wat je niet wilt horen
dan hou ik wel meteen mijn mond
Nu kleur ik rood tot aan m`n oren
en kijk verlegen naar de grond...