D I - Vader

D`ARTAGNAN
Vader, nu lig je als een eik geveld
je bent niet meer de man op wie ik steunde
Vader, zoals een bokser uitgeteld
zou jij nu breken als ik op je leunde...

toen op die zomerdag
je rende voor me uit, met reuze kracht
en riep: toe haal mij in
en kom weer aan mijn zij...
jouw klare oogopslag
je bronzen stem klonk in je schaterlach
je stond daar als een reus
zo fier, zo sterk, zo vrij...
vader, ik wou toen wezen zoals jij...

waar is die zomerdag?
toen jij mij zien liet wat een man vermag
nu sta je me in de weg
en je laat me niet meer vrij
ik wil die zomerdag
dat alles wordt als toen, bij toverslag
je haalt me er weer bij
en je wordt weer één met mij...
vader, ik wou toen wezen zoals jij...

vader, ik wou toen wezen zoals jij...