Jim Bakkum - Schouder

Als ik knipper met mijn ogen
Is er weer een dag voorbij
De week is om, nog voor ie is begonnen
En al heb ik soms geen tijd
Ik maak het vrij

Ik maak het voor je vrij

Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen
Als je zelf niet meer kan staan

Als de houvast je verlaat
en het even niet meer gaat
mag je bij mij schuilen
laat mij je schouder zijn

al sta je stil de klok blijft tikken
steeds weer haalt de tijd ons in
en in de tussentijd verlies ik de momenten
waar het allemaal om draaide in ’t begin Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen
Als je zelf niet meer kan staan

Als de houvast je verlaat
en het even niet meer gaat
mag je bij mij schuilen
laat mij je schouder zijn

zelfs op afstand hoor ik jou
al lijkt je wereld nu zo grauw
breng de kleur weer terug
en neem je liefde met me mee

na de branding komt ’t zand
pak m’n uitgestoken hand
omarm de rots die op je wacht
een schouder geeft je kracht

Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen
Als je zelf niet meer kan staan

Als de houvast je verlaat
en het even niet meer gaat
mag je bij mij schuilen
jij mag bij mij schuilen
laat mij je schouder zijn
laat mij je schouder zijn