Gorki - Ooit Was Ik Een Soldaat

Ooit was ik een soldaat, die de vrede moest bewaren, behoeder van de staat, in een wereld vol gevaren. In de sneeuw stond ik op wacht, ik dacht aan de kantine, en die ademloze nacht, bij de brave hoer Martiene.
Ik ging naar haar huis, ik moest niet veel betalen. Rond haar hals droeg zij een kruis, als een schild tegen vandalen. Ze vroeg wat kan ik doen, om mijn jongen te behagen. Ik kreeg van haar een zoen, toen durfde ik het vragen: lieve tijger, ik geef je alles, maar doe je hoerenkleren aan om naar te kijken, dan zal ik niet ten onder gaan.
Ik zei: niemand houd van mij met tranen in mijn ogen, het is de schuld van de maatschappij, ik werd door iedereen bedrogen.
Toen ik een jongen was, wou niemand met mij spelen, ik was de laatste van de klas, daarom ga ik naar bordelen.
Zij zong voor mij een lied, van de vergeving van de zonden, zij bluste mijn verdriet, zij likte aan mijn wonden.
Lieve tijger, ik geef je alles, maar doe je hoerenkleren aan om naar te kijken, dan zal ik niet ten onder gaan.
Lieve tijger, ik geef je alles, doe je hoerenkleren aan, om naar te kijken, dan zal ik niet ten onder gaan (3X)