Guus Meeuwis - Jeroen

Kil en stil en lege straten
Praten gaat niet zoals ik wil
Verstoort een woord, tekens, gedachten
Wachtend aan een tempelpoort

Loop en hoop ik langs gangen vol van jouw
Verademing
Een tekening van geestrijkheid, gedrevenheid
En schittering

Voelt een koelte
Als een rilling
Trilt ineens jouw aanwezigheid

Weet, vergeet niet hoe wij waren
Verklaren daden wat jij deed
Tomeloos en grenzeloos
Liefdevol omarmen naasten jou

Nu nog steeds als je bij ons bent om ons heen
Misschien als geest
Weet je nog dat wij de wereld zagen als een bol
Vol vrolijkheid Die met al
Haar moois en lekkers
Jou was toegewijd

Vrienden, kerels, bondgenoten, kameraden, lotgenoten
Jeugd en pubers, mannen voor de toekomstdronk
Kroegenlopers, boekenlezers, Fisher-zangers op het veld
Solidaire solitairen door het leven over dood

Is een vriendschap over als je
Plotseling bent heengegaan
Houdt het op je goed te voelen
Als je aards bestaan veranderd is

Als je aards bestaan veranderd is
Betoverd is en over is
In herinnering geslepen als
Een heldere edelsteen

Niemand weet waar je bent
Of waar je heen bent gegaan
Ik voel je hier soms naast me
Ik voel je hier soms naast me staan