Rob de Nijs - Iets Van Een Wonder

het is maandag en ik loop door de stad
waar alles kan waar alles mag
op zoek naar houvast een strohalm
misschien iets aan een kruis
of licht in het donker van het huis
of iets van een wonder

jij ruikt naar cinema zeg zij nounou
jij ruikt naar sinas
we gaan goed samen het is
de tijd van het jaar
om te lopen langs de vaart
om te lachen om een grap
met een ellenlange baard
om te spugen van de brug in een aak
in het veld op je rug te zien
naar iets van een wonder

samen op de trap omhoog
de treden glad je hand is droog
en koel en bij elke stap
bekruipt me het gevoel
van wat doe ik hier
wat moet ik hier
wat zeg ik nu

ik wil naar Afrika zegt zij nounou
mijn hart is donker
ik volg je waar je maar wilt
naar een land als het eind
van een verhaal drinken gin
met tonic in een taal die ik verzin
een woord voor iets van een wonder

als de honger naar iets moois
zo hard schreeuwt zijn het de wolven
in het woud en ze hebben me beloofd
om ons te voeden met de melk
van het later en het groot
van het zwart en rood
scheur een stuk van mijn brood
en proef van mij en van
iets van een wonder

samen op de trap...

dit is het geluid van de witte chocola
die zich mengt met het bloed van de man
die alleen nog hoopt als een vat vol kruit
op lont en vuur een huid van sneeuw
hij schreeuwt het uit nog harder dan
de allereerste keer van mij
en een wonder