Urbanus - Vaarwel Theo

Ik kwam onlangs gewandeld langs het brugje van de sloot
En ik vond er mijn vriend Theo met een boom aan zijn poot
Ik zei: Theoke, in godsnaam, wat ben jij van plan?
Hij zei: 'k ga me hier verzuipen maar trek het je niet an
Maar Theo met zo'n boomstam ga je toch nooit onder
Dan gaat het nog veel beter als j'er inspringt zonder
Gebruik dan toch een koelkast, of een wasmachien
Dan ben je zo verzopen zonder af te zien

En Theoke die knikte: Het is juist wat je vertelt
En we trokken toen tesamen naar de vuilnisbelt
Maar wat we daar vonden maakte Theoke niet blij
Een opgeblazen binnenband en een lege batterij
We prevelden tesamen onz'akte van geloof
En inderdaad we vonden er een Leuvense stoof
Dat gietijzeren mormel, vanachter op de rug
Strompelden we kreunend, weerom naar de brug Theo bond het touwtje heel strakkjes rond zijn nek
Hij zei: Geef me maar een duwtje, als ik teken geef vertrek
Het startsein werd gegeven, ik gaf Theo een stoot
En hij dook met stoof en al in een rode gummiboot
Die toevallig kwam gevaren onder het brugje uit
Met een pasgetrouwde bruidegom en een parelwitte bruid
Het meisje was op slag verlamd, de jongeman werd blind
Van radeloze woede om zijn bruidje teerbemind

De bruidegom heeft Theoke toen naar de keel gegrepen
En heeft ze tien minuten waterdicht geknepen
Maar Theoke die lachte: Het kan me niet verschillen
Hoe harder da'ge knijpt, hoe liever da'k zou willen
De bruidegom verbleekte en Theoke werd rood
Het gummibootje kantelde en ze gingen allen dood
Ik was toen heel tevreden, gelukkig en voldaan
Dat ik Theoke mijn beste vriend in de nood had bijgestaan