Pia Douwens - Mijn droom

Eens toonden mannen zich je vrind
Met de stem aangenaam
Met het woord jou behagend
Eens was de liefde groots en blind
En de wereld een lied
En het lied klonk uitdagend
En op een dag
Ging alles mis

Mijn droom, 't is lang geleden nou
De hemel blauw
Vol hoop en leven
Een liefde die nooit sterven zou
Een God die alles zou vergeven

Toen was ik jong en onbevreesd
Nog niet van werkelijkheid doordrongen
Het leven was een zorgeloos feest
De wijn geproefd
Het lied gezongen Maar de tijger in de nacht
Gromt als ingehouden donder
Als hij hoop aan stukken scheurt
En jouw droom tot schande maakt
Eén zomer heb ik hem geloofd
Hij sliep naast mij
't Was als een wonder
Hij heeft me van m'n jeugd beroofd
't Werd herfst, ik ben alleen ontwaakt

En in mijn droom haalt hij zijn bruid
Nog steeds wil ik hem alles geven
Niet alle dromen komen uit
Niet iedere storm
Kun je overleven...

Mijn droom zo anders dan de hel
Waarin ik ben gedoemd te leven
Waarin geen enkele hoop meer gloort
Het leven heeft
Mijn droom vermoord