Jasmine - Mama zal ontgoocheld zijn

Hij had het altijd geweten
Gevoelens in het geniep
En het kwam naar boven als hij droomde en sliep
Hij was verliefd op een jongen
Zijn hele wereld verging
Want hij dacht dat hij een zonde beging

Z'n vader pochte graag “hij wordt vast wel advocaat
Samen met zijn mooie vrouw voor wie hij een paleisje bouwt”
En z'n moeder had verwacht
Dat hun ganse nageslacht, elke zondag komen zou
Hij dacht “m'n god wat doet dit pijn
M'n mama zal ontgoocheld zijn”

Leer me, hoe ik mezelf aanvaard
Ben ik dan zo fout? Ben ik echt zo weinig waard?
Leer me, hoe ik mezelf aanvaard
Ben ik dan zo fout? Ben ik echt zo weinig waard?

Hij ging op stap met een meisje, maar hij besefte meteen
Dat er geen kriebel of geen vlinder verscheen
En wat hij ook maar probeerde, het bleek niet over te gaan
Die mooie jongen deed z'n hart sneller slaan
Elke avond zag hij hem, bij de halte van de tram
En ze praatten samen over house-muziek en politiek
Tot de mooie jongen zei “Ik herken jou zo in mij
Jij hebt ook zo vaak geweend
Getekend door die helse pijn
M'n mama zal ontgoocheld zijn” Leer me, hoe ik mezelf aanvaard
Ben ik dan zo fout? Ben ik echt zo weinig waard?
Leer me, hoe ik mezelf aanvaard
Ben ik dan zo fout? Ben ik echt zo weinig waard?

Domme mensen denken vaak, dat 't om een ziekte gaat,
Dus ze lopen weg van mij en hebben liefst dat ik verdwijn
Z'n mama zal ontgoocheld zijn

Luister naar wat je hart je zegt, jij bent doodnormaal
Je hebt alleen een beetje pech

Luister naar wat je hart je zegt, jij bent doodnormaal
Je hebt gewoon een beetje pech

Leer me, hoe ik mezelf aanvaard
Ben ik dan zo fout? Ben ik echt zo weinig waard?
Leer me, hoe ik mezelf aanvaard
Ben ik dan zo fout? Ben ik echt zo weinig waard?