BNN - Voorgoed

Ze zit te spelen, met lege hulzen
Ze bouwt kastelen en luchtpaleizen
Ze is een kind, een kind van acht
En ze vindt altijd iets waarom ze nog lacht
Ze past met gratie, gevonden kleren
Haar gouden muiltje, een laars met modder
Ze is zo jong, zo jong pas acht
Ze is de lente in een winterse nacht

Ze pakt haar stiften, en tekent paarden
Ze rijdt langs stranden en mijnen velden
Ze is pas acht, pas acht jaar oud
Ze maakt wereld vol van klaterend goud
Haar dorp verlaten, ze slaapt bij vreemden
Ze ziet soldaten, haar huis verbranden
Ze is te jong, te jong voor pijn
Maar ze moet door met haar leven
En wil voor haar leven niet denken aan oorlog en strijd

Want ze wil snel de zon zien schijnen
Want ze wil snel de zon zien schijnen
Dan zal de kou voorgoed verdwijnen

Haar beste vriendje, ze moest hem haten
Hij is de vijand, dat zei haar vader
Maar wie was goed, en wie was fout
Wat maakt ‘t uit als je van allebei houdt

Zij heeft het recht op een vlucht uit de hel
Geef haar muziek ,want muziek is
Voor haar een kans op leven, en tweede leven
Terug haar vrijheid, en terug haar onschuld
Ze is weer acht, weer acht jaar jong
En ze gaat door met haar leven
En kan voor heel even niet denken aan oorlog en strijd

Want ze wil snel de zon zien schijnen
Ja ze kan snel de zon zien schijnen
Dan zal kou voorgoed verdwijnen

Want ze kan snel de zon zien schijnen
Ja ze kan snel de zon zien schijnen
Dan zal kou voorgoed verdwijnen