Anita De Hoop - Jantje

Jantje vond eens op de zolder, foto`s in een heel oud boek.
`t boek lag onder oude kranten.
tussen rommel, en in een hoek.
Op een foto stond een meisje, blauwe ogen knap en lief.
Hij rende daar mee naar zijn moeder, en zij zei mij toch alstublieft.

Wie is dat meisje op die foto,
`t is net of ik haar heel goed ken.
dat was ik vroeger zei zijn moeder,
ik was zo jong als jij nu bent.
En toen zij Jantje, als ik ga trouwen dan wil ik dat ze lijkt op jouw.
precies dezelfde als van de foto,omdat heel veel van je hou.

Met zijn moeder in gedachte,zat hij `s middags in de klas.
stiekem haalde hij de foto, uit zijn grote boekenkas
Jantje ging meteen vergelijken, met het meisje op rij drie.
binnensmond zat hij te praten, `t is net of ik die foto zie.

Wie is dat meisje op die foto,
`t is net of ik haar heel goed ken.
dat was ik vroeger zei zijn moeder,
ik was zo jong als jij nu bent.
En toen zij Jantje, als ik ga trouwen dan wil ik dat ze lijkt op jouw.
precies dezelfde als van de foto,omdat heel veel van je hou.


Toen Jantje later is gaan trouwen, met dat meisje uit de klas.
Ging hij toch steeds meer van haar houden,
omdat zijn moeder er niet meer was.
Hij hoopt dat zij vanuit de hemel,
kan zien dat hij gelukkig leeft.
Zijn vrouw lijkt steeds meer op die foto,
dat is `t enige wat hij nog heeft.


Wie is dat meisje op die foto,
`t is net of ik haar heel goed ken.
dat was ik vroeger zei zijn moeder,
ik was zo jong als jij nu bent.
En toen zij Jantje, als ik ga trouwen dan wil ik dat ze lijkt op jouw.
precies dezelfde als van de foto,omdat heel veel van je hou.
omdat ik heel veel van je hou..