Vormfout - 15 Miljoen Mensen
land van 1000 menigen,
land van nuchterheid.
de spuiten op het strand,
een joint bij het ontbijt.
een land vol van verdraagzaamheid,
maar geen mens durft meer naar buiten,
daar breekt accuut de pleuris uit,
als een coffeeshop moet sluiten.
Het land waar alles kan en mag,
geen uniform is heilig,
een vrouw die wordt weer aangerand,
en je oma is nergens veilig.
15 miljoen mensen,
op dat hele fijne stukje aarde,
die moeten niet het keurslijf in,
die laat je in hun waarde,
want 15 miljoen mensen,
op dat hele fijne stukje aarde,
al roven die je woning leeg,
je laat ze lekker graaien.
supporters samen in de trein,
als vee in een wagon,
de grote vraag die blijft altijd,
haalt dat ding het volgende station?
een baasje schiet z'n pittbull dood,
hij vergat de muilkorf even,
Het dier tolt bloedend in de goot,
een kleuter staat er bij te beven.
Een zoon die noemt z'n vader junk,
z'n moeder is een hoertje,
hijzelf speelt in verboden films,
samen met z'n kleine broertje, 15 miljoen mensen,
op dat hele kleine stukje aarde,
die moeten niet het keurslijf in,
die laat je in hun waarde,
want 15 miljoen mensen,
op dat hele fijne stukje aarde,
al slopen ze je nieuwe kar,
je laat ze in hun waarde.
uit de kroeg achter het stuur,
je kop ziet gierendblauw
maar dat kan je toch niets schelen,
want die kleur die past bij jou,
15 miljoen mensen,
op dat hele kleine stukje aarde,
die moeten niet het keurslijf in,
die laat je in hun waarde,
15 miljoen mensen,
op dat hele kleine stukje aarde,
al gooien die je ruiten in,
(je laat ze in hun waarde)
je fietst die gaat de gracht weer in,
(je laat ze in hun waarde)
een bivakmuts vraagt om je pin,
(je laat 'm in z'n waarde),
al slaan ze jou de schedel in,
(je laat ze in hun waarde)
die hoeven niet de bajes in,
op dat fijne stukje aarde.
die schrijf je niet de wetten voor,
die laat je in hun waarde.
land van nuchterheid.
de spuiten op het strand,
een joint bij het ontbijt.
een land vol van verdraagzaamheid,
maar geen mens durft meer naar buiten,
daar breekt accuut de pleuris uit,
als een coffeeshop moet sluiten.
Het land waar alles kan en mag,
geen uniform is heilig,
een vrouw die wordt weer aangerand,
en je oma is nergens veilig.
15 miljoen mensen,
op dat hele fijne stukje aarde,
die moeten niet het keurslijf in,
die laat je in hun waarde,
want 15 miljoen mensen,
op dat hele fijne stukje aarde,
al roven die je woning leeg,
je laat ze lekker graaien.
supporters samen in de trein,
als vee in een wagon,
de grote vraag die blijft altijd,
haalt dat ding het volgende station?
een baasje schiet z'n pittbull dood,
hij vergat de muilkorf even,
Het dier tolt bloedend in de goot,
een kleuter staat er bij te beven.
Een zoon die noemt z'n vader junk,
z'n moeder is een hoertje,
hijzelf speelt in verboden films,
samen met z'n kleine broertje, 15 miljoen mensen,
op dat hele kleine stukje aarde,
die moeten niet het keurslijf in,
die laat je in hun waarde,
want 15 miljoen mensen,
op dat hele fijne stukje aarde,
al slopen ze je nieuwe kar,
je laat ze in hun waarde.
uit de kroeg achter het stuur,
je kop ziet gierendblauw
maar dat kan je toch niets schelen,
want die kleur die past bij jou,
15 miljoen mensen,
op dat hele kleine stukje aarde,
die moeten niet het keurslijf in,
die laat je in hun waarde,
15 miljoen mensen,
op dat hele kleine stukje aarde,
al gooien die je ruiten in,
(je laat ze in hun waarde)
je fietst die gaat de gracht weer in,
(je laat ze in hun waarde)
een bivakmuts vraagt om je pin,
(je laat 'm in z'n waarde),
al slaan ze jou de schedel in,
(je laat ze in hun waarde)
die hoeven niet de bajes in,
op dat fijne stukje aarde.
die schrijf je niet de wetten voor,
die laat je in hun waarde.
Songteksten.net heeft toestemming van Stichting FEMU om deze songtekst te tonen.
De songteksten mogen niet anders dan voor privedoeleinden gebruikt worden, iedere andere verspreiding van de songteksten is niet toegestaan.