Thomas Gene - Drenkeling

het wordt langzaam licht
met jou handen om mijn gezicht
het scheelde niet veel
of ik was in mijn tranen verdronken

ik was zo alleen
onderweg, maar altijd nergens heen
jij zag het op tijd
want ik was naar de bodem gegaan
mmm

ik was een drenkeling, op zoek naar een hart
de storm te heftig en de golven te zwart
ik was onderkoeld
maar toen vond ik jou
en jij zei wat ik horen wou

ik was haast vergaan
in een zee waar ik niet kon staan
maar jij wreef me warm
en het bloed in mijn lijg ging weer stromen

ik was een drenkeling, op zoek naar een hart
de storm te heftig en de golven te zwart
ik was onderkoeld
maar toen vond ik jou
en jij zei wat ik horen wou