Gerard Joling - Bertus De Waakhond

We wonen in de stad, in het westen van het land
Daar wordt verschrikkelijk gejat, daar is van alles aan de hand.
Zo werd vorig jaar onze zevende fiets gepikt!

M'n moeder was verdrietig, m'n vader die was woest.
Ze kregen ook nog ruzie, ik kreeg ze niet meer koest.
Van woede had m'n vader zich nog vreselijk verslikt

Goeie raad was duur maar toen kreeg ik een idee,
ik moest wel even zeuren maar ik kreeg ze toch wel mee.
We vertrokken met z'n allen op de tram naar de rand van de stad.

Daar ligt het asiel voor honden en katten,
Nou niemand moet proberen daar iets te jatten
want dan krijgt 'ie dertig kwaaie honden aan z'n gat. En daar in een kooi zat Bertus de waakhond
hij herkende ons direct, dat zag je aan z'n staart.
Toen mijn vader hem aaide, kwispelde hij vrolijk.
We ontdekten ogenblikkelijk z'n trouwe hondenaard.

Hij heeft de moed van een tijger,
luid en vrolijk klinkt zijn blaf.
Hij past op ons en onze fietsen,
daar blijft iedereen van af!

Hij is klein, maar ook heel dapper,
kort van poot en lang van oor.
Hoort hij in de tuin geritsel,
kan 'ie 't kattenluik nèt door.

Dat is Bertus, onze waakhond,
onze teckel, waaks en fel!
Iedereen die ons te na komt,
die zet Bertus, die zet Bertus even knel.

Ja dat is Bertus, onze waakhond,
onze teckel, waaks en fel!
Iedereen die ons te na komt,
die zet Bertus, die zet Bertus even knel.