Gerard Joling - Mijn verzorgpony

Ied're dag, als de bel is gegaan,
spring ik fluitend op m'n fiets.
'T is niet zo ver naar de manege
en daar in stal tien staat Piet.

Piet, de bruine pony van mevrouw de Vries.
Hij kent me, hij hoort me,
kijk z'n oortjes gaan staan!

Eerst krijgt ie een klontje
en dan ga ik hem kammen.
Mevrouw de Vries heeft geen tijd,
heeft een hele drukke baan.

Soms komt ze draven en daarna galopperen,
ook springt ze samen met Piet over een hek.
Oh ik hou zou van die pony,
ik wou dat 'ie van mij was,
maar m'n moeder zegt
"Zo'n paard dat is geen spek voor onze bek" Dus stel ik mij tevreden met kammen en rossen,
ik borstel en soms maak ik vlechtjes in zn staart.
Mevrouw de Vries is tevreden en geeft me een appel,
ze zegt "Dat jij voor hem zorgt, is mij heel wat waard".

Maar 's nachts dan droom ik van Piet,
ik zit in het zadel. En ik rij, en ik rij, en ik rij
Over hagen en heuvels ???
en dan gaat de wekker, tot mijn grote verdriet

Dus stel ik mij tevreden met kammen en rossen
Ik borstel en soms maak ik vlechtjes in z'n staart.
Mevrouw de Vries is tevreden en geeft me een appel,
ze zegt "Dat jij voor hem zorgt, is mij heel wat waard"

Kammen en rossen
en borstelen en vlechten
En kammen en rossen
en borstelen en vlechten

En kammen en rossen
en borstelen en vlechten
En kammen en rossen
en borstelen en vlechten