Robert Long - Levenslang

Je bent nu dertig en je schrikt je leven heeft zich haast voltrokken
Je hebt een kind, een vrouw, een baan
Niet zo gelukkig als je wou, een held op sokken
Je leidt een uitzichtloos bestaan, met weinig kans om terug te gaan

Het leek zo mooi je was pas achttien en je had nog idealen
En aan conventies had je lak
Je kon je vrijheid en je toekomst zelf bepalen
Je had de wereld in je zak, die kon je aan met groot gemak

Goed, soms moest je wel een scheutje water bij de wijn doen
Maar je kunt toch ook niet steeds opnieuw een ander pijn doen
Als je je doel maar niet vergat, toen kwam de liefde op je pad

Je bleef jezelf zoveel je kon, maar ook je wilde 'r niet kwijt zijn
Je was gelukkig met elkaar
Maar tot concessies moest je af en toe bereid zijn
Er moest een heel stuk van je haar
Nou goed, dat pikte je dan maar Je zocht een huis voor jullie twee, want, God, je wou toch samenwonen
Wanneer je straks getrouwd zou zijn
Je deed een cursus want dat scheelt zo met de lonen
Je vond het leven best wel fijn
En langzaam kregen ze je klein

Goed je wou nog vechten voor je eigen overtuiging
En je droeg een pak terwijl je eerst in broek en trui ging
Je bleef rechtvaardig en alert, totdat je chef-verkoper werd

Nu ben je dertig en je weet je leven heeft zich haast voltrokken
Je hebt een baan die je niet wou
Je hebt een flat waarvoor je veel te zwaar moet dokken
Je geeft niet echt meer om je vrouw
Maar ja, het kind is ook van jou

Op zaterdag de supermarkt, je gooit je auto vol met eten
Met nootjes, kaas en Franse wijn
Om in het weekend je mislukking weg te vreten
En zo te wennen aan de pijn, dat je niet bent die je wou zijn

Voor de waarheid kun je dikwijls nog je ogen sluiten
Voor herinneringen niet, die sluit je nimmer buiten
Die neem je mee je leven lang
Want die bezit je onder dwang
Levenslang