Brigitte Kaandorp - Sonja Van Veen

Sonja van Veen
Ze zit in de trein
Ze houdt van zonnen en wijn
Ze is heel mooi ze is bruin
Ze zit wat schuin
Ze kijkt uit het raam
Sonja van Veen is haar naam
Met op haar schoot een cyclaam
Heel aangenaam
Die mooie Sonja van Veen
Waar gaat zij helemaal alleen heen
Sonja van Veen
Waar gaat zij heen
Zomaar alleen
Sonja van Veen


Nu pakt ze haar jas
En ze staat op neemt haar tas
Misschien moet Sonja van Veen
Gewoon een plas
Ze verlaat de coupe
En gaat wel richting wc
Komt langs de deurknop maar nee
Wat nu? Ojee!
Sonja blijft staan
En zij laat stilletjes een traan gaan


Sonja van Veen
Ben je alleen
Waar ga je heen
Sonja van Veen


De trein mindert vaart
Het lijkt of Sonja bedaart
Maar waarom is het dat zij zo droevig staart?
In het station
Stapt Sonja op het perron
En zij verdwijnt als een schim
Tussen 't beton
Men ziet voor het raam
Alleen nog eenzaam de cyclaam staan


Sonja van Veen
Waar ging zij heen
Zomaar alleen
Sonja van Veen