Tarzan - Verloren Verleden
Hoor ik dan helemaal nergens bij?
Ben ik alleen?
Is er dan niemand hier die geeft om mij?
Waar moet ik heen?
Zou er een plek op de wereld zijn
Waar ik naar toe kan gaan
Waar ik niet iedereen verdrietig maak?
Waar ik mag bestaan
Mag ik nou naar huis?
En daar de waarheid zien?
Zodat ik alles begrijpen zal
Misschien
Dit verloren verleden
Deze stille getuigen
Vage woorden en beelden
En ze spreken tot mij
Ik heb het altijd geweten
Dat er nog iemand leefde in mij
Ben ik die ander?
Of ben ik allebei?
Zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan?
Is dit de bron van mijn bestaan?
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen, waar ik nu heen moet gaan? Zijn dit mijn ouders?
Deze twee zo verliefd, zo volmaakt
En zie ik in hun armen dan het kind dat ik kwijt was geraakt?
Deze familie
Die me bang maakt en boeit
Is niet de familie
Waarmee ik op ben gegroeid
O zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan?
Is dit de bron van mijn bestaan?
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen, waar ik nu heen moet gaan?
Hun geesten roepen mij
Hun stemmen zacht en dwingend
Fluisterend en zingend
En zo maak ik nu dan mijn keus
Want hier kom ik werkelijk vandaan
Dit is de bron van mijn bestaan
Ik richt m'n ogen op de horizon
Om eindelijk, de weg terug te gaan
Ik zie mijn vader kijk naar hem
Zie daar zoveel dat ik herken
En ik recht mijn rug zoals hij deed
En ik zie eindelijk weer, wat ik ben
Ik ben een mens
Ben ik alleen?
Is er dan niemand hier die geeft om mij?
Waar moet ik heen?
Zou er een plek op de wereld zijn
Waar ik naar toe kan gaan
Waar ik niet iedereen verdrietig maak?
Waar ik mag bestaan
Mag ik nou naar huis?
En daar de waarheid zien?
Zodat ik alles begrijpen zal
Misschien
Dit verloren verleden
Deze stille getuigen
Vage woorden en beelden
En ze spreken tot mij
Ik heb het altijd geweten
Dat er nog iemand leefde in mij
Ben ik die ander?
Of ben ik allebei?
Zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan?
Is dit de bron van mijn bestaan?
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen, waar ik nu heen moet gaan? Zijn dit mijn ouders?
Deze twee zo verliefd, zo volmaakt
En zie ik in hun armen dan het kind dat ik kwijt was geraakt?
Deze familie
Die me bang maakt en boeit
Is niet de familie
Waarmee ik op ben gegroeid
O zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan?
Is dit de bron van mijn bestaan?
Wijs me de weg terug en zeg me dan
Wat ik moet doen, waar ik nu heen moet gaan?
Hun geesten roepen mij
Hun stemmen zacht en dwingend
Fluisterend en zingend
En zo maak ik nu dan mijn keus
Want hier kom ik werkelijk vandaan
Dit is de bron van mijn bestaan
Ik richt m'n ogen op de horizon
Om eindelijk, de weg terug te gaan
Ik zie mijn vader kijk naar hem
Zie daar zoveel dat ik herken
En ik recht mijn rug zoals hij deed
En ik zie eindelijk weer, wat ik ben
Ik ben een mens
Songteksten.net heeft toestemming van Stichting FEMU om deze songtekst te tonen.
De songteksten mogen niet anders dan voor privedoeleinden gebruikt worden, iedere andere verspreiding van de songteksten is niet toegestaan.