Claude Vindevogel - De Waarheid

De nacht is koud en kil, rond mij is alles stil.
Het eenzame verdriet, van iemand die je graag ziet.
Het wachten maakt me bang, ik voel dat je niet verlangt,
dat je niet weet wie ik ben, dat je me nog steeds niet herkent

Ik wil dat je me als waarheid ziet,
jij bent een utopie,
ik wil dat jij me nu kent,
dat je voelt dat ik er ben.

Niets is zo hard, dan te zien dat je lacht.
Dat je praat met iedereen, die om je geeft.
Ik kom niet dichterbij, hier is geen plaats voor mij,
ik ga nu maar terug, op zoek naar wat rust.