Gaston Dorren - Vader

Gaston Dorren - Vader

Je bent die man die alsmaar door ons huis liep
die bij ons douchte, sport keek, tafel dekte
Die vaak bij moeder, soms in een fauteuill sliep
Het schijnt dat jij het was die mij verwekte

Maar ook al ben ik voor de helft jou genen
en zijn we bloedverwanten voor de wet
We hebben niets gemeen dan het algemene
Baardgroei, okselzweet, skelet

Vader, met je zware leraarstas.
Vader, zo geliefd bij elke klas

Voor jou geen poëzie en geen piano
en geen snelle grap en liefst ook geen debat
en als het toch moest dan met de diepgang van een kano
Geen platitude was jou ooit te plat

Vader, steeds die zware leraarstas
Vader, zo geliefd bij elke klas

Natuurlijk, je hebt veel te dikwijls vergaderd,
als vader gefaald want amper gevaderd
Maar stel nou he stel dat je het helemaal anders gedaan had
hoe dicht zouden wij elkaar dan zijn genaderd.

Dat jij niks gaf valt wel mee te leven
dat heb ik als verliespost afgeboekt
maar waarom ben ik al die tijd beleefd gebleven
en heb ik jou niet schreeuwend stijf gevloekt

Vader, ik mis je ben ik bang
Vader, ik mis je al mijn leven lang.