INB - Ooit Zal Ik Je Weerzien

Hij schreeuwt genees me van het leven,
Voor mij heeft het geen zin,
Hij schreeuwt om te genezen, maar de angst die wind,
Nee, het lukt hem niet,
Ze concentratie die uit koers raakt,
Ze pen valt uit ze hand, en hij hoort hoe die de vloer raakt,
Met ze handen in ze haren, en ze ogen die tranen,
Staart hij naar beneden, met ellebogen op tafel,
Ze hart tikt overslagen, ziet het licht dat hem omhoog brengt,
Ze lichaam valt weg, en beseft dat die de dood kent,
Ziet flitsen om hem heen, en elke flits heeft een betekenis,
Beschrijf het in foto’s ziet uit zichzelf hoe ze leven is,
Hoe ze leven is gegaan, hij ziet het in belevenis,
Alsof hij die weerstaat en alles echt beleving is,
Hij raakt in de war en moet wennen aan het feit,
Dat alles weggenomen is, ze leven is kwijt,
Hij voelt ze laatste traan van ze bestaan gaan,
Van ze wangen vandaan, ziet hij hem vallen en vergaan,

Van zijn leven berooft, zag de angst in ze ogen,
Kanker, die ziekte brengt verdriet naar boven,
Ze leven weggenomen, laat hem rusten boven,
Ooit zal ik je zien, maar voor nu is het over,
Ze leven verloren, zag de angst in ze ogen,
Kanker, die ziekte brengt verdriet naar boven,
Ze leven weggenomen, laat hem rusten boven,
Ooit zal ik je zien, maar voor nu is het over,

Denkend aan moment van geluk, momenten van bestaan,
Wat hij moet missen als die weg is, als die echt moet gaan,
Ze schat en der lach en de kracht die ze had,
Met de ware aan der zij, maar nu breekt die der hart,
Hij kan zichzelf het niet vergeven, als de dromen die ze had,
Hij wilde der hartje echt niet breken en vergeten hoe het was,
Om der hand vast te houden, het was echt niet zijn bedoeling,
Hoe kon een ziekte hem dit aandoen met ware gevoelens,
Hoe hoger die gaat, hoe vrijer die zich voelt,
De wind verlost hem van het pijn kloppende gevoel,
De zon staat hoog, hij ziet de bergen aan de horizon,
Het suizen van de zee, klonk mooi zoals een koor dat zong,
Hij voelt een leegte, laat zich door de wind meenemen,
Zwevend, door het pad wat die moest nemen,
Verlost van ze pijn, hij is verlost van zijn verleden,
Met een laatste blik naar beneden,

Van zijn leven berooft, zag de angst in ze ogen,
Kanker, die ziekte brengt verdriet naar boven,
Ze leven weggenomen, laat hem rusten boven,
Ooit zal ik je zien, maar voor nu is het over,
Ze leven verloren, zag de angst in ze ogen,
Kanker, die ziekte brengt verdriet naar boven,
Ze leven weggenomen, laat hem rusten boven,
Ooit zal ik je zien, maar voor nu is het over,

4 keer.
Ooit zal ik je zien maar voor nu is het over.

CHEYENNE(L)RICK!