David Aldary - Sprakeloos

Verse 1:
Ik ben sprakeloos En wil je niks vertellen
Ik ben sprakeloos Je hoeft mij niet te kennen
Je weet niet wie ik ben En je kent me nog niet
Ik heb mn hele leven in mn hoofd geprintscreend
Ik zet alles op een rijtje En dan lijkt het opeens loos
Het is dom dat ik voor alcohol in plaat van water koos
Elke dag, elke nacht, schrijf ik in mn notebook
Over wat ik denk En ik weet dat ik 't zo doe
Dit is de omgeving die ik steeds weer opzoek
Niet dat ik het opdoek, (Nee zeker weten)
Ik wil me invriezen om dood beter te leven
Om niet verder te gaan met het leven dat ik haat
Ik voel me zo leeg, alsof er niets in mij staat
Ik kan niets oplossen daarom dat ik alles links laat
Daarom ben ik sprakeloos bij het zien van venijn
Want ik heb zo'n spijt en dat maakt me zo klein

Refr.
Ik ben sprakeloos, ik wil niet alles opbiechten
Ik ben sprakeloos, want ik heb ogen om te zien en
Ik ben sprakeloos over de dood van mn zusje
Ik ben sprakeloos dus wat moest je.

Ik ben sprakeloos, ik wil niet alles opbiechten
Ik ben sprakeloos, want ik heb ogen om te zien en
Ik ben sprakeloos over de dood van mn zusje
Ik ben sprakeloos dus wat moest je.

Verse 2:
Ik ben nog steeds sprakeloos en irriteer me mateloos
Aan mensen die zich groot voelen, Damn ik ben zo boos
Gebruik geen dure woorden alleen woorden met een waarde
Dus ik hou van je, moet ik daarvoor betalen
Jij houdt me boven in de gaten Ik blijf praten over het heden
Blijf streven door mijn kutverleden
Maar hoe kan ik nou over het heden praten
Terwijl mijn woorden in t verleden blijven slapen
Hoe wil ik daarover praten, terwijl ik het wil vergeten
Maar dat kan niet door alle pijn die ik jaren heb geleden
De zwendel in mijn hart en mijn hart wil niet op slot
Ik voel me bedrogen en verlaten in een grot
ik vlucht voor de dood... gebruik de vluchtstrook
Maar de strook is te smal.. en ik ben te stoned
Ik ben sprakeloos, kan me van de angsten niet bevrijden
En strijd tegen de angsten van de komende tijden Refr.
Ik ben sprakeloos, ik wil niet alles opbiechten
Ik ben sprakeloos, want ik heb ogen om te zien en
Ik ben sprakeloos over de dood van mn zusje
Ik ben sprakeloos dus wat moest je.

Ik ben sprakeloos, ik wil niet alles opbiechten
Ik ben sprakeloos, want ik heb ogen om te zien en
Ik ben sprakeloos over de dood van mn zusje
Ik ben sprakeloos dus wat moest je.

Verse 3:
Sprakeloos zal ik blijven, ik moet me ervan bevrijden
De strijd is niet over, toch wil ik het vermijden
Maar hoe kan ik dat doen, als ik daar tegen aan loop
Op straat kom ik het tegen en weer in mn droom
Ik ontwijk telkens de dood, terwijl ik hem opzoek
Ik ben sprakeloos, dat ik die dingen moet doen
En elke keer, telkens weer, komt van boven de straf
Ik ben niet iemand die elke dag of elke tel lacht
Ik praat niet over dingen, die ik niet vertellen wil
Liever ben ik stil en beschrijf mn ding in een zin
Emoties verwerken doe ik met teksten, niet met mensen
Meeste mensen snappen me niet... maar snappen wel mn teksten
Het is veel te loos om doelloos te lopen
Door de straten terwijl mensen je vaag aankijken
Ik loop door mijn.. leven met mijn dromen..
Dit is wat eruit komt, dit zijn mijn demonen

Refr.
Ik ben sprakeloos, ik wil niet alles opbiechten
Ik ben sprakeloos, want ik heb ogen om te zien en
Ik ben sprakeloos over de dood van mn zusje
Ik ben sprakeloos dus wat moest je.

Ik ben sprakeloos, ik wil niet alles opbiechten
Ik ben sprakeloos, want ik heb ogen om te zien en
Ik ben sprakeloos over de dood van mn zusje
Ik ben sprakeloos dus wat moest je.