Jan Smit - Op Eigen Benen

Opeens is dan de dag gekomen
Voor het eerst hier in mijn eigen huis
Al m’n spullen heb ik meegenomen
En toch voel ik me nog niet thuis

Een nieuwe stap in m’n leven
Nee dat gaat niet zonder slag of stoot
En m’n moeder belde me zo even
Voor haar houd ik me altijd groot

-refrein-

Het is wel wennen zo alleen
Op eigen benen
Elke morgen zijn m’n broodjes aan gebrand
En de vuile vaat is niet vanzelf verdwenen
Maar gelukkig elke dag m’n eigen krant

Tis niet dat ik terug wil naar vroeger
Ook al denk ik daar dikwijls aan
Ik bewonder m’n vader en moeder
Wat zij voor mij hebben gedaan

-refrein-

het is wel wennen zo alleen
op eigen benen
elke morgen zijn m’n broodjes aangebrand
en de vuile vaat is niet vanzelf verdwenen
maar gelukkig elke dag m’n eigen krant

ik voel mij als een vis in het water (water)
ben als een vogel zo vrij
soms zit het tegen en soms zit het mee
maar dat hoort er allemaal bij

-refrein-

het is wel wennen zo alleen
op eigen benen
elke morgen zijn m’n broodjes aangebrand
en de vuile vaat is niet vanzelf verdwenen
maar gelukkig elke ,dag m’n eigen krant!