Jan Smit - Het Werd Zomer

Het leek al zomer,
Toch was het pas eind mei.
Zo'n dag waarvan je denkt die gaat niet meer voorbij.
Men vrienden kwamen langs, maar ik wilde alleen, aan het strand
Wat wandelen, zomaar nergens heen.

Toen zag ik jou, je riep me met je ogen.
Ik keek je aan, en kreeg een vreemd gevoel.
Want ik begreep wat jij me wilde vragen , kom dichter bij me.
Ik was 16 en jij was 28, en van de liefde wist ik nog niet veel,
Maar ik begreep wat jij me wilde zeggen, ik was geen kind meer, en 't werd zomer ...

Je was nog vrij , ik vond het eerst een beetje raar.
Je droeg niets anders dan je lange blonde haar.
Ik was verlegen en wist niet wat te doen, ik stond daar maar te kijken, oh wat voelde ik me groen.
Ik begrijp het , hoorde ik je zeggen,
je bent zo jong nog , en weet niet wat je moet.
Wees maar niet bang , de nacht zal het je leren.
Kom dichter bij me ...

We liepen samen, verder langs het strand, en als een jongen
pakte ik je hand.
Maar als een man zag ik de zon weer opgaan, en het werd zomer (zomer)

het werd zomer ....

Het werd zomer voor t'eerst in heel men leven,
het werd zomer de alleer eerste keer , en ik was van jou .