Imperial - Ik Sta Nog Steeds

Ik ben verzwakt door de jaren heen
Ik ben alleen niemand die het ziet of hoort niemand die het weet
Ik voel me fokt-op laat me met rust ik ben versteend
Maar hoe vaak ik ook gevallen ben ik sta nog steeds
Yeah,ik ben gebroken door de jaren heen ik ben alleen
Niemand die het ziet of voelt niemand die het weet
Ik voel me fokt-op geef me die rust ik ben versteent
Maar hoe vaak ik ook gevallen ben ik sta nog steeds

Ik ben gebroken van binnen ben gestoken met zinnen
Het leven werd te veel voor me verdoofde gewrichten
Al die dovende lichten beloofde mij gedichten de
pure poëzie liet mij geloven in de distel
slovend in een mistige wereld vond ik de vreugde
als een hopen en in elkaar gestort als een tweede keus
het dragen van het leven is een zware last
vergt aandacht ik ben het vechten zat elke dag en nacht
maar ik heb die pijn meerdere malen verslagen
maar de zaden konden bloeien tot belagende vragen
ik haat het feit dat ik alles heb verzwegen wat ik wist
ik negeerde mijn gevoelens deelde alles met de stilte
ik wist dat het leven een film was maar de hoofdrol is voor de buitenwereld
ik schreef enkelt het scenario
in een mensenleven zijn er weinig dingen real
maar het neppe is realiteit en dat is waar ik neerviel

(*refrein*)
ik ben verzwakt door de jaren heen
ik ben alleen niemand die het ziet of hoort
niemand die het weet voel me fokt-op
laat me met rust ik ben versteend
maar hoe vaak ik ook gevallen ben ik sta nog steeds
ik ben gebroken door de jaren heen ik ben alleen
niemand die het ziet of voelt niemand die het weet
voel me fokt-op geef me die rust ik ben versteend
maar hoe vaak ik ook gevallen ben ik sta nog steeds

ik ben vergeten en vernederd en dit is mijn protest
tegen alles heb ik zin uit mijn binnenste geperst
luister, ik ben gediscrimineerd voor het gene wat ik ben
buitengesloten door de dingen die ik zeg
kun je voelen wat ik kwijtwil (shit ik was kapot)
in een cirkel van drugs vieze sletten en bedrog
was ik maar een levende dode achter deze rode ogen
in het donker vond ik rust maar de tranen bleven stromen
ik protesteerde tegen alles wat ik had gekregen
(alle hoop vergeef me) maar ik heb te veel geleden
ik weet dat alles overal gebeurt met een reden
toch kan ik het niet vergeten shit ik kan het niet vergeven
ik heb gevochten voor elke seconde
maar uiteindelijk verdronken al me dagen in me zonden
kennen wij de bronnen van de rust ongeschonden
als jij die vraag stellen kan dan heb je die gevonden (*refrein*)

ik ben ontweken door de engelen verstoten door de duivel
nergens thuis steel me honger met het verboden fruit
het is twee dubbel nul vijf een geestelijk klem op deze maatschappij
waar zijn de mensen zij aan zij
kijk is om je heen en zie de leegte (van beweegte)
behalve de zinderende regens
me zinnen die vertegenwoordigen de stille zwijger
de zielen uit de woorden van een schrijver (krijger)
die alles in zijn leven heeft gegeven om te vechten
miljoenen lotgenoten liggen op de slachtvelden
de stemmen in de winden dragen mij herinneringen
geef me die dagen terug dat ik kon rusten in mijn binnenste
welke schaduw is donker genoeg voor mij
welke redenen om verder te leven, leven in mij
ik ben vaker gevallen dan mijn zinnen op de steetjes
ik sta nog steeds maar draag honderden littekens

(*refrein*)

ik ben verzwakt door de jaren heen man
23 jaar achter de rug en ik ben alleen
niemand die het ziet of hoort niemand die het weet
yeah, en ik voel me fokt-op
laat me met rust, ik ben versteend
maar hoe vaak ik ook gevallen ben ik sta nog steeds,ik sta nog steeds
ik ben gebroken door de jaren heen ik ben alleen
maar niemand die het ziet of voelt,nope
niemand die het weet en ik voel me fokt-op
geef me die rust,de rust die ik verdien
yeah, ik ben versteend ouwe maar hoe vaak ik ook gevallen ben
ik sta nog steeds yeah, ik sta nog steeds, ik sta nog steeds