Thomas Van Luyn - Meisje Uit De Oost

Ik heb een lief klein bruidje in Thailand opgedaan
Ze heeft een geelbruin huidje en oogjes die scheef staan
Ze komt amper tot mijn knie en doet wat ik beveel
Ze eet uitsluitend mie en daarvan zelfs niet zo veel
Toen ik op Schiphol terug was, wou de IND haar niet
Ik heb haar in mijn rugtas de douane langs gepiept
En eenmaal terug in Dronten ons huwelijk gevierd
Haar stevig vastgebonden en mijn lusten botgevierd

En s’avonds als de zon verdwijnt
En de eerste ster verschijnt
Dan kijk ik naar mijn meisje uit de oost

Ze weet uitstekend hoe het hoort, she is seen but never heared
Engels, Frans, geen enkel woord, ze spreekt nooit voor haar beurt
En komt er is bezoek trekt ze leuke kleertjes aan
En staat ze keurig in de hoek tot de gast is weggegaan
Een vriend van mij heet Frans, die heeft een ziekte aan zijn huid
Heeft daardoor weinig sjans, dus mag hij soms op mijn bruid
En ruikt ze dan wat brak als ie op haar heeft gepist
Na een nachtje op het dak is ze zo weer opgefrist

En s’avonds als de zon verdwijnt
En de eerste ster verschijnt
Dan kijk ik naar mijn meisje uit de oost

Helaas die Thaise vrouwen hebben niet zo’n levensduur
Je hoort ze eigelijk niet te houden in een al te koude schuur
Je graf ligt toch het beste bij je wiegje in de buurt
Ik heb haar stoffelijke resten naar haar moeder opgestuurd
Nu kom ik langzaam uit de rouw, ik kom net uit Polen terug
En op Schiphol doen ze bij een blanke vrouw aanzienlijk minder stug

Maar s’ochtends als de zon verschijnt
En de laatste ster verdwijnt
Dan kijk ik naar mijn meisje, naar een foto in een lijstje, een foto van mijn meisje uit de oost