Jeroen van der Boom - Niemand Anders

De tijd heeft verliefdheid tot liefde gerijpt,
ik wil dat je ziet, dat je voelt en begrijpt.
Hoe veel ik van je hou.
Waar jij hebt gelopen daar kus ik de grond,
een glimlach van jou maakt de cirkel weer rond.
M'n wereld draait om jou.

Zelfs als de zon zal besluiten ineens te verdwijnen,
dan had ik genoeg aan het licht
Dat ik zo zuiver en warm in je ogen zie schijnen.
Ik weet het zeker.

Niemand anders,
kan zo volmaakt zijn als jij.
Nee, ik wil niemand anders.
Jij bent geschapen voor mij.
Nee, ik hoef niemand anders meer.
Die tijd is voorbij.

Verslaafd aan jouw lippen, verloren, alleen.
Het leven is leeg zonder jou om me heen.
En zonde van mijn tijd.
Woorden, ze zijn van geen enkel gedicht,
ademloos zie ik hoe mooi je hier ligt.
Ik bemin in kwetsbaarheid. Zelfs als de sterren besluiten de lichten te doven,
ben ik nog steeds niet verdwaald.
Want dankzij jou kan ik weer in de hemel geloven.
Ik beloof je:

Niemand anders,
kan zo volmaakt zijn als jij.
Nee, ik wil niemand anders.
Jij bent geschapen voor mij.
Nee, ik hoef niemand anders meer.

Laat ze maar komen,
je lippen zijn lauw.
Alle verleidsters verliezen van jou.
Laat ze maar zweren dat het ze lukt.
Ik zweer bij jou.

Niemand anders.
Niemand anders,
kan zo volmaakt zijn als jij.
Nee, ik wil niemand anders.
Jij bent geschapen voor mij.
Nee, ik wil niemand anders meer.
Die tijd is voorbij.
Voorbij.