Miss Montreal - Zij

Ze kon niet in zichzelf geloven
iets te vaak te veel bedrogen
rood doorlopen ogen
en een uitgedroogde mond

Getekend door 't leven
hoopt ze even haar omgeving te ontlopen
ze hoopte dat zij in andere schoenen stond

Waarom is alles zo gegaan
veel te veel gegeven
en nooit wat terug gekregen
is het dit allemaal wel waard
vraagt zij zich telkens af
en zo blijft ze staan Ze denkt het wel maar zegt het niet
ze gaat er al vanuit
alles komt met verdriet
geen mens die haar nog ziet

Dromen die vervagen
hoop stroomt weg die lange dagen
als bedorven water
maar het doet haar niets

Waarom is alles zo gegaan
veel te veel gegeven
en nooit wat terug gekregen
is het dit allemaal wel waard
vraagt zij zich telkens af
en zo blijft ze staan
blijft ze staan

Waarom is alles zo gegaan
veel te veel gegeven
en nooit wat terug gekregen
is het dit allemaal wel waard
vraag ik me telkens af
en zo blijf ik staan