Frans Bauer - Zeven Brieven
Zeven brieven heb ik jou geschreven, zeven brieven uit dat verre land.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen, maar helaas jij bent er steeds niet bij.
Het is voorbij met al mijn mooie dromen, want jij houdt niet langer meer van mij.
Iedere keer, denk ik weer.
Ach waarom doe jij mijn hart zo’n pijn, waarom wil jij niet meer bij mij zijn.
Iedere keer, denk ik weer.
Als ik kon dan vloog ik nu naar jou, om te zien of jij nog van mij houdt.
Zeven brieven heb ik jou geschreven, zeven brieven uit dat verre land.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen, maar helaas jij bent er steeds niet bij.
Het is voorbij met al mijn mooie dromen, want jij houdt niet langer meer van mij.
Iedere keer dan denk ik, waarom doe jij mijn hart zo’n zijn, waarom wil je niet meer bij me zijn.
Iedere keer dan denk ik, als ik kon dan vloog ik nu naar jou, om te zien of jij nog van mij houdt.
Zeven brieven heb ik jou geschreven, zeven brieven uit dat verre land.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen, maar helaas jij bent er steeds niet bij.
Het is voorbij met al mijn mooie dromen, want jij houdt niet langer meer van mij.
Zeven brieven heb ik jou geschreven, zeven brieven uit dat verre land.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen, maar helaas jij bent er steeds niet bij.
Het is voorbij met al mijn mooie dromen, want jij houdt niet langer meer van mij.
Iedere keer, denk ik weer.
Ach waarom doe jij mijn hart zo’n pijn, waarom wil jij niet meer bij mij zijn.
Iedere keer, denk ik weer.
Als ik kon dan vloog ik nu naar jou, om te zien of jij nog van mij houdt.
Zeven brieven heb ik jou geschreven, zeven brieven uit dat verre land.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen, maar helaas jij bent er steeds niet bij.
Het is voorbij met al mijn mooie dromen, want jij houdt niet langer meer van mij.
Iedere keer dan denk ik, waarom doe jij mijn hart zo’n zijn, waarom wil je niet meer bij me zijn.
Iedere keer dan denk ik, als ik kon dan vloog ik nu naar jou, om te zien of jij nog van mij houdt.
Zeven brieven heb ik jou geschreven, zeven brieven uit dat verre land.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Ik zie schepen gaan en schepen komen, maar helaas jij bent er steeds niet bij.
Het is voorbij met al mijn mooie dromen, want jij houdt niet langer meer van mij.
Zeven brieven heb ik jou geschreven, zeven brieven uit dat verre land.
Maar het antwoord heb ik nooit gekregen, eenzaam sta ik aan het stille strand.
Songteksten.net heeft toestemming van Stichting FEMU om deze songtekst te tonen.
De songteksten mogen niet anders dan voor privedoeleinden gebruikt worden, iedere andere verspreiding van de songteksten is niet toegestaan.