Kinderen voor kinderen - Lek

Vroeger,
Vorig jaar nog ging ik met m'n vader samen,
Dikwijls fietsen langs de lek
Over hele smalle dijken,
Waar ik altijd uit moest kijken
Want er reden ook wel auto’s
En die scheurden als een gek
En soms zaten we te rusten op een hek
Zo met achter ons de koeien
En voor onze neus de schepen
En we zeiden niks omdat we
Dan elkaar zo goed begrepen
En m'n vader nam zo af een toe een trek,
want m'n vader rookte altijd zware shag Later
Vorig jaar nog is m'n vader ziek geworden
Dat kwam nog wel onverwachts
14 dagen thuis gebleven
Maar hij bleef maar overgeven
Dus toen hebben ze hem toch maar
Naar het ziekenhuis gebracht
En daar bleek het stukke erger dan ik dacht
Eerst heeft hij nog op een zaaltje met drie andere gelegen
Maar al gauw heeft hij een kamer voor zichzelf alleen gekregen
En die ziekte kreeg hem steeds meer in zijn macht
net zolang tot die, dood ging op een nacht

Bijna
Elke dag nog moet ik nog aan me vader denken
En dan tel ik gauw tot tien
doe me best me in te houden
En me tranen weg te douwen
Want ik vind het kinderachtig als ze me verdrietig zien
Maar vaak merk ik al bij zeven dat ik grien
En me moeder die dan ziet hoe ik me neus weer zit te sluiten
Zegt: 'Probeer het nou jongen,
Ga wat leuks doen ga naar buiten
Op de fiets een keertje naar de lek misschien?'
Maar die wil ik van mij leven niet meer zien…