Marco Borsato - Thuis

Het is niet heel groot
Maar ik heb niet meer nodig dan dit
De plek die ik ken
Hier laad ik op
M’n plaats om te rusten
Ja hier kan ik zijn wie ik ben
 
Oh, wat is het fijn
Om weer thuis te zijn
Nog veel mooier dan de mooiste reis
Ik voel het gelijk
De geborgenheid
Nergens zo veilig als in m’n eigen kleine stukje paradijs
 
Wat is ze groots
Haar bergen en dalen
Haar land, oceanen, de lucht
Ik kijk om me heen
Ik haal heel diep adem
En toch wil ik steeds weer terug
 
Oh, wat is het fijn
Om weer thuis te zijn
Nog veel mooier dan de mooiste reis
Ik voel het gelijk
De herkenbaarheid
Ben nergens zo gelukkig als in m’n eigen kleine stukje paradijs
 
Elke keer wanneer ik wegga
kijk ik even achterom
En sta ik stil bij wat er schuil gaat
Achter het raam bij het balkon
Alles dat m’n hart zo lief is
Waar het allemaal om draait
Wat mij het beste zal omschrijven
Als al het andere overwaait
Het gevoel dat ik hier thuishoor
Ik neem het altijd met me mee
Door wat me opwacht als ik terugkeer
Ben ik nergens echt alleen
Ik herken de velden en de wegen
De route met m’n ogen dicht
Ik weet dat het niet ver meer is
 
Wat het belangrijkst is
Heb ik het meest gemist
De geur van je haren, de kleur van je ogen
Die stralende lach die me steeds weer betovert
De deur die zwaait open, daar sta je
En ik weet ik ben thuis
Ik ben thuis
 
Oh, wat is het fijn
Weer bij jou te zijn
Ben nergens zo gelukkig als in m’n eigen kleine stukje paradijs
M’n eigen kleine stukje
Oh, wat is het fijn om weer thuis te zijn