Marco Borsato - Stilte Voor De Storm

Ik open mijn ogen
En zoek om me heen naar iets dat ik herken
Ik herinner me niets van hoe ik hier ben gekomen
Of waar ik ben

Voor me een afgrond
Achter me wat lijkt op een weg terug
Maar iets in het landschap
Dat zich hier ontvouwt
Het laat mij niet meer los
De belofte aan jou

Diep is het water
Je ogen waarin ik verdrinken zal
Hoog zijn de golven
En wild is de zee
Waarin ik zeker zinken zal
Ik kijk over de rand naar beneden
De oneindige diepte in

Maar ik ben al m'n rijm en mijn redenen kwijt
En ik weet het is enkel een kwestie van tijd

Tot ik spring
En ik val
Eindeloos diep met mijn hart voor jou
Hier in mijn handen
Laat ik het los
In de hoop dat jij het vangt

Mijn principes opzij
Al mijn angst aan de kant
Doe ik wat ik nooit heb gedurfd

Ik vergeet wat ik jaren lang dacht dat ik wist
Dus ik hoop dat jij ziet door de mist
Dat ik val hier voor jou

Luid zijn de stemmen
Die me willen gebieden om terug te gaan
Genadeloos hard is de regen van woorden
Die me dwingt om stil te staan
Fel is de bliksem die mij af wil leiden
Maar ik zie haar niet

Maar mijn hoofd is de teugels
Van mijn hart al lang kwijt
En ik weet het is enkel een kwestie van tijd Tot ik spring
En ik val
Eindeloos diep met mijn hart voor jou
Hier in mijn handen
Laat ik het los
In de hoop dat jij het vangt

Mijn principes opzij
Al mijn angst aan de kant
Alles wat ik nooit heb gedurfd

Ik vergeet wat ik jaren lang dacht dat ik wist
Dus ik hoop dat jij ziet door de mist
Dat ik val hier voor jou

En voor even
Blijf ik zweven
In de stilte voor de storm
Blijf ik hangen
In de leegte

Ogen gefocust op een punt in de verte
Mijn adem in
Zet ik me af en begin ik te rennen
Steeds harder en harder
Tot ik de grond niet meer voel

En ik spring
Ik spring

Mijn principes opzij
Al mijn angst aan de kant
Alles wat ik nooit heb gedurfd

Dus laat het maar stormen
En laat het maar waaien
Al vaar ik dit schip vannacht nog naar de haaien
Het kan me niet boeien, nee
Niets kan me schelen
Het enige dat nu nog telt is

Ik val voor jou