Paul de Leeuw - Mijn Hoofd Weer Op Je Schouder.

Willeke:
Het leek zo mooi, het sprak vanzelf,
jij en ik zo moest het altijd blijven.
Ons geluk kon niet stuk en de zon die zal voor ons eeuwig schijnen.
Maar ineens wou je weg, het ging zo vlug
en wat bleef dat was een droom.

Paul:
Zo gaat het vaak, om je heen.
heel onverwacht, ziet de een het niet meer zitten.
De ander blijft, het huis is leeg,
's avonds laat verteld de kamer zijn verhaal.
Hoe het was en wat die zei.
Maar wat bleef dat is die droom.

Samen (refrein):
Mijn hoofd weer op je schouder, mijn handen spelen met je haar. We zijn dan wel wat ouder maar toch weer even bij elkaar. 2x

Willeke:
Het geluk is net een bloem, je plukt hem af,
hoopt dat ie zal blijven bloeien.
Je neemt hem mee in je hand, veel te vast,
want je wilt hem niet verliezen.
Maar na een dag, in een vaas, valt ie uit.
En wat bleef dat is die droom.

Paul:.
Die lege plek in je huis, in je hart,
denk dat die niet terug zal komen.
En je zegt het slijt wel weg, t gaat voorbij, je probeert het te vergeten.
's avonds laat telefoon....

Willeke:
Ja met mij.

Samen:
Ik kom terug voor onze droom.

Samen refrein 2x