Paul de Leeuw - Blijf Tot De Zon Je Komt Halen

Je maakt de dagen zo licht om te dragen,
En de nachten zo lang want ik kan niet meer slapen.

Ik zou nog zoveel willen zeggen,
Maar heb alles al zo vaak gezegd.
En zij heeft al mijn lieve woorden,
nu al zo vaak naast zich neer gelegd.
Ze ligt nu nog te slapen in de stille ochtendzon,
En ik denk aan de woorden die ik haar niet zeggen kon.

Blijf, tot de zon je komt halen, bij mij.
Want, wat het leven zo mooi maakt,
Gaat meestel veel te snel voorbij.
Wees niet bang dat het fout zal gaan,
Want alleen is er ook niet veel aan,
Dus blijf bij mij.

Ze doet haar ogen open, stapt m'n bed uit,
Trekt haar kleren aan.
Ze doet haar haar goed, poetst haar tanden,
Maakt zich klaar om bij me weg te gaan.
Nee ze hoeft echt niks te eten,
Want ze moet nu meteen weg,
maar wanneer ze bij de deur staat,
Hou ik haar tegen en ik zeg:

Blijf, tot de zon je komt halen, bij mij.
Want, wat het leven zo mooi maakt,
gaat meestel veel te snel,
En waar het schip ook stranden..
Schat we zien het wel,
Want ik wil alleen maar dat je bij me blijft.
Tot de zon je komt halen bij mij,
Want wat het leven zo mooi maakt,
Gaat meestal veel te snel voorbij.
Wees niet bang dat het fout zal gaan
want alleen is er ook niet veel aan,
Dus blijf,
Bij,
Blijf bij mij.
Tot de zon je komt halen.

Je maakt de dagen zo licht om te dragen.