Karen Damen - Astronaut

Wie weet.
Hoelang nog voor je me vergeet.
Mag ik nog even bij je zijn?
Waarom blijf jij niet eeuwig klein?

Heb je nu mijn t-shirt aan?
Waar is die kleine jongen heen gegaan?
Ik zie nog voor me hoe je lachte in je bad.
In je autostoeltje zat.
Dat is voorgoed gedaan.

Mag ik nog heel even naast je staan?
Totdat jij je eigen weg zal gaan.

Je struikelt, valt en gaat weer staan.
Dat is nu eenmaal hoe de dingen gaan.
En onweerstaanbaar eigenwijs.
Begin je aan je ruimtereis. En wanneer mijn jongeheer,
Is dan ons huis jouw thuis niet meer?
Jij niet meer tussen ons in bed?
Kies ik voor haar een bruidsboeket?
Wees toch voorzichtig in 't verkeer.

Mag ik nog heel even naast je staan?
Totdat jij je eigen weg zal gaan.

Je struikelt, valt en gaat weer staan.
Dat is nu eenmaal hoe de dingen gaan.
En onweerstaanbaar eigenwijs.
Begin je aan je ruimtereis.

Je struikelt, valt en gaat weer staan.
Dat is nu eenmaal hoe de dingen gaan.
En onweerstaanbaar eigenwijs.
Begin je aan je ruimtereis.

Je struikelt, valt en gaat weer staan.
Dat is nu eenmaal hoe de dingen gaan.
En onweerstaanbaar eigenwijs.
Begin je aan je ruimtereis.