IND - Mijn Tijd Zit Erop

Lig op me bed, me laatste dagen, me laatste adem,
de laatste steken in me rug en de laatste tranen.
Me laatste lach, als dat er nog vanaf kan,
machines om me heen is waar me leven nu vanaf hangt.
De laatste keer dat ik me moeder zie ik voel de tranen langs me wangen vallen
maar de pijn die voel ik niet.
Het is me tijd, ik steek me laatste sigaret op
ik hou mezelf cool terwijl ik van binnen gek word.
De laatste zucht, de laatste gedachten hoe zal het daarboven zijn,
daar kom ik dalijk wel achter.
De laatste dag dat ik zal leven,
nog een paar uur daarna wandel ik naar de hemel vragend of de heer me zal vergeven.
Ik zeg met moeite en pijn,
ma ik hou van je het spijt me voor de stress die je had en de fouten van dat.
Zand erover, fock de ruzies, we vergeten het.
Het is me tijd ik kan me fouten niet verdedigen. Ik zit in tijdnood me laatste uren zijn in zicht
dus ik schrijf een gedicht en doe me ogen daarna dicht.
Wachtend op de dood, wetend dat het dichterbij komt.
Mama het spijt me zo, daarom hoop ik dat dit aankomt.
Ik ben kapot van binnen,
maar toch zie je me lachen enge gedachtes zorgen voor slapeloze nachten.
Ze maken grappen, van Bennie doe normaal gast,
je kan dit echt wel aan het is maar hoe je het aanpakt.
Dat kan dan wel zo zijn,
maar heb geen reden om te leven nee geen reden om te spreken ik zit vol van mijn verleden.
Dus het word tijd om te gaan vaarwel iedereen want mijn tijd is voldaan.