Diggy Dex - Vier woorden

laat het me zeggen
ach laat maar
ik doe alsof m’n neus bloed en ik staar in de verte
op de vraag naar wat ik zei zeg ik ik praat in mezelf
dat lijkt me vaak toch het beste al wil ik het graag kwijt
vind de houdbaarheidsdatum van het statement te beperkt
die vier woorden zeggen me niets bij wat ik je wil zeggen
wat ik je wil zeggen, ik weet het zelf niet eens
is het slechts een idee of misschien het beste uit mijn leven
ik weet het
allebei gezegend en belast met het besef van het verleden
brengt het stress met zich mee
en ik kan er niet omheen ik voel de connectie
ik bedoel bijna alles wat we doen benadert perfectie
het is echt
zweven in de vijfde dimensie
zeg lang niet alles wat ik denk voor mijn eigen protectie
maar maak je geen zorgen want het groeit met de tijd
m’n gevoel voor je blijft dus liefde blijft de essentie

de liefde, de angst
de strijd om de voorrang
ik ben de laatste die het goed lijkt te begrijpen
mijn liefste bedankt
ik doe het je op voorhand
zonder ook te weten waar het uiteindelijk eindigt
de tijd zal het uitwijzen
tot die tijd blijf je
veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven
mijn liefste bedankt
tot die tijd blijf je
veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven een dag lijkt een maand een maand een dag kijk
samen hangen lijkt niet op tijd en samen hangen met tijd
m’n gedachten zijn bijna niet samen te vatten in Lines
alles wat ik wil dat is er altijd voor je zijn
je bedanken voor het feit wat je me maanden hebt gebracht
voor hetgeen wat ik als laatste had verwacht op dat moment
ik voel dat je me kent zo goed en kwaad als wie ik ben
je wilt niet weten hoe vaak ik stiekem denk dat jij het bent voor me
vier woorden het is een kleine moeite
maar vaak nog te eng voor me met de tijd zal het wel groeien
eeuwig zolang het duurt een leven is al genoeg
dus ik hoef het niet te zeggen want je weet dat ik het doe

omdat ik weet dat je dit begrijpt en stilzwijgend voelt
wat ik je wil zeggen maar nauwelijks over mijn lippen krijg
omdat alles in die tijd voelt alsof het blijft
voelt alsof het toeval niet bestaat omdat dit alles hoort te zijn
omdat je me de kans geeft mezelf te ontwikkelen
ik doe hetzelfde bij jou oprecht zonder verplichting
geven elkaar de richting als we zoeken naar de weg
hoeven niets te zeggen om het zeggen zelf zeg nou zelf
wat heb je aan een wederhelft als je zelf al compleet bent
‘tis zo je bent dat extra in mijn leven
omdat een plus een door zichzelf is te delen
blijven we met z’n tweeën tegelijk allebei een

de liefde, de angst
de strijd om de voorrang
ik ben de laatste die het goed lijkt te begrijpen
mijn liefste bedankt
ik doe het je op voorhand
zonder ook te weten waar het uiteindelijk eindigt
de tijd zal het uitwijzen
tot die tijd blijf je
veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven
mijn liefste bedankt
tot die tijd blijf je
veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven