Diggy Dex - Oktober 04'

Ik maak muziek, slaap, eet, adem in, adem uit
Kom te laat thuis na die avond uit
Ik werk en leef, dus besta na verluid
Maar de vraag die ik mezelf stel is; maakt het nog wat uit?
Wat ik doe en wat ik zeg in al die tijd?
Of verdwijnen al die dingen even snel als ze gekomen zijn?
Ik voel me anders dan voorheen.
Ja, welke weg ik ook bewandel
En het enigste constante is dat alles steeds verandert
Mensen komen, mensen gaan, situaties worden anders
En zelfs met ogen open vallen dingen uit je handen
Vind het lastig om te leven, steeds weer met die gedachte
Wat geef ik ze, en welke betekenis laat ik ze achter?
Maak ik het verschil voor al die mensen om me heen?
Of zou het anders zijn gelopen als ik er niet was geweest?
Soms geloof ik het gewoon, de wereld kan ook zonder mij.
Het draait toch wel door in al die cirkels van oneindigheid.
Hopelijk heb ik het mis, en tonen ze me het ongelijk.
Maar ik geef het toch het nadeel van de twijfel tot die tijd.
Het lijkt wel of het leven bestaat uit toevalligheden
Maakt het ongeloofwaardig dat ik besta met een reden.
Het gevoel maakt me eenzaam, leven langs elkaar heen.
Wil zo graag iedereen in me leven echt raken.
Mensen met wie ik praat, de connectie voel ik niet.
Wat doe ik hier? Voor wie kan ik het verschil nou echt maken?

(refrein)
Steeds weer de vraag, wat is het leven me waard
Als het geen betekenis heeft wanneer ik tegen je praat?
Zeg me wat is er voor nodig, meer dan 1 enkele daad
Vertel me als ik ga of ik het verschil heb gemaakt.
Heb genoeg van die bullshit, ik wil echte gevoelens,
Echte bedoelingen, recht in me gezicht, mensen wat doen we?
Wat heeft het voor zin als we elkaar niet kunnen raken?
Ik wil zo war zijn, ik wil het verschil kunnen maken. M'n gedachten maken me gek, ik word er schijtziek van.
Waarom kan ik niet leven, en ongestoord genieten?
Gewoon meegaan met de flow, het voelt te vaak hulpeloos
Ik kan nachtenlang niet slapen door het teveel aan piekeren
Maak ik het verschil? Ik vind het maar moeilijk te geloven
Wat mensen me ook vertellen, nee, het voelt te vaak gelogen
Ligt het bij mezelf? Ik weet het eigenlijk wel zeker.
En hoewel ik het wil veranderen blijf ik er in steken.

De drang om iets toe te voegen blijft,
Veel te bang om te verdwijnen in de anonimiteit
Ik wil het verschil maken, niet in die kudde blijven
Ervoor zorgen dat m'n ouders meer dan trots op me kunnen zijn.
Niet eindigen als footnote, als het later is.
Wil ik kijken naar die eindeloze toestroom op me begrafenis
En horen van mensen wat ik voor ze heb betekend.
1 voor 1 komen ze langs om te zeggen wat ze menen
te zeggen wat ze voelen, in alle eerlijkheid
Ik zie me vrouw, m'n kleinkinderen zitten op de eerste rij
M'n beste vriend loopt naar voren, z'n speech al paraat,
Om te zeggen dat deze track voor hem het verschil heeft gemaakt.

(refrein)
Steeds weer de vraag, wat is het leven me waard
Als het geen betekenis heeft wanneer ik tegen je praat?
Zeg me wat is er voor nodig, meer dan 1 enkele daad
Vertel me als ik ga of ik het verschil heb gemaakt.
Heb genoeg van die bullshit, ik wil echte gevoelens,
Echte bedoelingen, recht in me gezicht, mensen wat doen we?
Wat heeft het voor zin als we elkaar niet kunnen raken?
Ik wil zo war zijn, ik wil het verschil kunnen maken.