JURK! - Sporen

De deuren van ons huis
Ze staan wagenwijd open
Aan de sporen kun je zien
Hier heeft iemand gelopen
Heeft alles wat ons dierbaar is
Aangeraakt, kapotgemaakt
Maar wat het allerergste is
En dat schokt me het meest
Aan de sporen kun je zien
Dat ik dat ben geweest

Alles wat we hadden
Is verworden tot een bende
Ik dacht dat ik jou trouw zou zijn
Ik dacht dat ik mij kende
Maar niets bleek minder waar te zijn
Ik loog

Ik gooide onze ruiten in
Dat ik dat ben geweest Nu zit ik zwijgend op de bank
En kijk hoe jij je leven uit m'n leven haalt
In een tas doet, en voorgoed
De deur achter je dichtslaat
En je gaat...

Straks als een ander naast je loopt
En als wij niet meer kussen
Weet ik het was zo mooi geweest
Maar ja, er kwam iets tussen

Straks als iemand jouw liefje is, pas dan...

Pas dan besef ik werkelijk
Dat ik dat ben geweest
Dat ik dat ben geweest
Dat ik dat ben geweest