Gers Pardoel - Anne

's Morgens vroeg, ik breng ontbijt naar je kamer
Het is nog veel te donker en je ligt nog half te slapen
Je ene been in bed en je haren door elkaar
Ik geef je zoentjes in je nek
Voorlopig zijn wij niet klaar

Want, Anne
Als ik jou zie, ben ik niet meer bij te sturen
Anne
Die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou

Je drinkt je koffie, begint zachtjes te praten
Je kan het weer niet laten maar ik zie je heus wel gapen
En het is zondag, dus we hoeven toch niets te doen
Dus we duiken terug de lakens in tot morgenvroeg Want, Anne
Als ik jou zie, ben ik niet meer bij te sturen
Anne
Die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou

A, dubbel N, E
Meerdere vrouwen die wilden ooit mee
Maar ik wilde jou, nooit meer een ander
Ik ben zo gelukkig dat ik jou kon landen
Al die jongens lopen achter jou aan
Maar jij bent de reden dat ik zal bestaan
Niemand anders wil ik hier aan mijn zijde
Met jou wil ik vrijen tot bam

Anne
Als ik jou zie, ben ik niet meer bij te sturen
Anne
Die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren

Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou
Ik wacht al veel te lang op jou