Gers Pardoel - Amen

uh sinds verheffend iets te emotioneel,
getaande zaken keren niet het was Gods wil,
de dood kent geen lieve kinderen,
mooie zijn gegaan we leven met de mindere,
10 vingers in elkaar,
ik voel me ogen branden,
lippen zijn verzegelt,
je ben in god zijn handen,
staren naar de hemel met een brokken ziel,
ik heb veel tranen gelaten van daar die tatoeage,
ik koester elk moment elke herinnering praten gaat moeilijk dit is mijn redenering,
ik ben ook kwetsbaar het ligt nog te gevoelig,
ik heb het kunnen verworden ik vind het best moedig,
ik kijk nu anders ik weet nu wat nu belangrijk is,
ik wist het al maar nu voel ik het door jou gemis voorlopig uit het zicht,
we zijn nog lang niet samen ik heb je in me hart, amen. ik denk nog vaak aan je kijk nog steeds naar boven zie je dagelijks,
bij het sluiten van me ogen,
ben gestopt met bidden het heeft geen zin meer,
maar gedraag me netjes vraag het maar aan de heer,
ik had me eigen leven willen geven voor de jouwe,
ik had nog zo veel dingen willen delen in vertrouwen,
je was een engel hier op aarde en een lieve moeder,
daarom toon ik emotie ik hoef niets te verbloemen,
ik hoef niets niet te tonen ik mis je warmte en unieke gewoontes,
doktoren vertelde dat je ziek was geworden,
maar ik kon het niet geloven,
nee konden ze jou terug naar beneden brengen,
hier beneden hier tussen al me mede mensen,
ma ik wilde jou nog zo veel vertellen,
maar helaas wilde ze jou al in de hemel hebben.

mama ik mis je.