Yohannes De Dope - Londen

De vorige keer dat ik hier was dacht ik niet aan je
En jij niet aan mij. Je voelde niets en hoefde niet te sparen
Het was toen ook beter weer, nu regent het al dagen ondoorbroken
En de condens beslaat de autoramen
Voel me zo vaak vervreemd van alles, ik span mijn kaken
Ik proef het niet en ik voel niets als je me aanraakt
Misschien had ik je toen moeten zeggen dat het over was
En ik je wel weer zou zien als je volwassener en groter was
Erg makkelijk gezegd maar zoiets zie je morgen pas
Wie de schoen aantrekt weet dat een maatje groter ook past
Je beweert dat ik verschil maakte toen je me voor t eerst sprak
Maar dan vraag ik me af waarom je toch met anderen in bed lag
Maar het geeft niet, ik sneed mezelf al eerder in de vingers
In mijn wanhopige zoektocht naar die welbekende vlinders
Voel je niet schuldig en voel je niet bezwaard schat
Het is slechts een bevestiging van wat ik altijd al gedacht had

Ik verbrandde al mijn schepen, ik verdronk wat ik had
Mijn bloed kroop naar daar waar er geen ruimte voor was
Ik herken hier geen mensen, ik ken de straten niet
Geef me je hand, snel, want ik verdwaal in mijzelf hier
Ik verbrandde al mijn schepen, ik beschreef een nieuw blad
Mijn bloed kroop naar daar waar er geen ruimte voor was
Ik herken hier geen mensen, ik ken de straten niet
Geef me een zwemvest want ik verdrink in mijzelf hier

"Ik stond op het punt om te gaan" zei ze
"Maar aan het eind van de dag kwam ik toch wel terug bij je
Met niemand in je bed is de nacht moeilijk door te komen
Vandaar dat ik spastisch zocht naar een soort van tegenpolen"
Ik zat vastgelijmd aan de achterbank van je auto
En ik wachtte op een moment dat een beslissing fout loopt
Je de macht over het stuur verliest, we spinnen rondom
Dat we 't overleven, maar ik in het ziekenhuis omkom
Ik ben zo depressief. "Zoek verandering" hoor ik men zeggen
Maar ik houd me doodstil want dat maakt t misschien erger
Ik wacht tot het doodbloed en jij geen verbetering ziet
Dus toen je me riep om hulp deed ik net alsof ik sliep
Met een oog op een kier kijkend of je om me gaf als ik er niet was
Of realiseerde dat dit voor vervlogen plezier was
Ze zei: "Hoe hard je ook probeert en hem hoog houdt, die schijn
We vinden wel iemand die alles is wat jij nooit zal zijn" Ik verbrandde al mijn schepen, ik verdronk wat ik had
Mijn bloed kroop naar daar waar er geen ruimte voor was
Ik herken hier geen mensen, ik ken de straten niet
Geef me je hand, snel, want ik verdwaal in mijzelf hier
Ik verbrandde al mijn schepen, ik beschreef een nieuw blad
Mijn bloed kroop naar daar waar er geen ruimte voor was
Ik herken hier geen mensen, ik ken de straten niet
Geef me een zwemvest want ik verdrink in mijzelf hier

Ik wil terug naar toen, toen ik je niet kende, toen je me niets deed
Toen ik wekelijks heen en weer met de fiets naar je huis reed
Toen je nog de moeite waard was om aan m'n ouders voor te stellen
Toen je de moeite waard was om andere dates af te bellen
Ik wil kritiek en commentaar, ik wil horen dat ik het fout doe
Zekerheid, in plaats van twijfel van wat ik hier met jou doe.
Ik wil even rust en nee ik hoef je tweedehands aandacht niet
En nee ik wil godverdomme ook niet dat je aan me zit
Daarom stapte ik in de auto, ik kan niet denken met lawaai
Als je niet oplet, is de oogst bedorven die je had gezaaid
Ik geloof niet in verbetering of verandering van mensen
In lot, dat iets voor altijd is of in hopen of wensen
Het is simpel, dit is veel te complex
Ik geloof niet dat dit meer is dan slappe lust en botte seks
Dus als ik vanavond thuis kom, dan lig je al in bed
Morgen doe ik alsof er niet is en dan lijkt het weer net echt

Ik verbrandde al mijn schepen, ik verdronk wat ik had
Mijn bloed kroop naar daar waar er geen ruimte voor was
Ik herken hier geen mensen, ik ken de straten niet
Geef me je hand, snel, want ik verdwaal in mijzelf hier
Ik verbrandde al mijn schepen, ik beschreef een nieuw blad
Mijn bloed kroop naar daar waar er geen ruimte voor was
Ik herken hier geen mensen, ik ken de straten niet
Geef me een zwemvest want ik verdrink in mijzelf hier