Toon Hermans - Moe

O, ik vind de mensen vaak zo mat
Nooit een glimlach op een zebrapad
Hoe ze kijken in de tram
Hij naar haar en zij naar hem
Ik wel eens: "De mensen zijn 't zat"

Elk onder z'n eigen grijze houd
Zelden maar een opgewekte snoet
En op 't cafe-terras
Puilt de slagroom uit 't glas
Ik denk wel eens: "Het gaat ons veel te goed"

Pa is moe, moe is moe
Broer is moe en zus is moe
Oom is moe, tante moe
Iedereen is moe
Voorjaarsmoe, najaarsmoe
Zomermoe en wintermoe
Weekendmoe, levensmoe
Waar moet 't naar toe

Moe van 't politiek geleuter
Moe van kranten en TV
Moe van al 't gepietepeuter
Moe en zo blase

Moe van 't praten, moe van 't leven
Moe van zuur en moe van zoet
Moe van alsmaar pootjes geven
Moe van zoveel overvloed

Daarom schreeuwen de reclames in 't vermoeide op de plaat
Als ik pips zie, neem ik Pepsi en dan kom ik lekker popsie uit 't bad En de blijheid komt uit flesjes, de energie zit in een pil
Uit ampullen en injecties komt reserve levenswil
Lieve mens, waar is de prikkelende tintel in je bloed
Lieve mens, waar is die blijheid en de bloemen op je hoed
Hoe bestaat 't, is de koek al op, wat heb je dan gehad

Als ik de mensen zie, die moeie mensen zie
Dan denk ik vaak: "De mensen zijn 't zat"

O, ik wil niet zeggen dat ik meer ben dan een ander
Misschien wel minder, maar wat doet 't er ook toe
Ik wil alleen maar zeggen aan ieder die 't wil horen
Het is niet waar, we zijn geen sikkepitje moe

Kom, gooi de loper uit, de rooie loper uit
Voor elke pasgeboren baby, elke bruidegom en bruid
Kom, gooi de loper uit, de rooie loper uit
Voor elke zilv'ren jubilaris en voor de lente aan je ruit

Ik wil 't daglicht drinken uit m'n beide handen
En op een duintop heerlijk ademen in 't groen
Ik voel nog zoveel vuur in 't gouwe zonlicht branden
Er is zo veel, ontzettend veel te doen

Want de zon in je kop, de maan is in top
De sterren zijn nog lang niet uitgeblust
En de maan in je kop, de nacht is niet kort
De verliefden zijn nog lang niet uitgekust

Dag zon, dag zon, dag zalig hemelding
D'r is geen macht die ooit je kracht zal doven
Drapeer vandaag dat kleed van licht
Rond ons vermoeide aangezicht
En leer ons weer in 't geluk geloven