Jan Boezeroen - De Fles

De fles speelde een grote rol in heel m'n droef bestaan
Omdat ik nooit geen liefde kreeg ben ik aan de fles gegaan
Jij trouwe vriend, jij schonk sindsdien mij menig levensles
Ik heb gelachen en geweend bij jou m'n trouwe fles

[Refrein:]
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n benen staan"
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n benen staan"

Als ik afgemonsterd was dan was m'n eerste gang
't Meisje waar ik veel van hield m'n hele leven lang
En als 'n ander naar d'r keek dan flikkerde ik een mes
Dan werd ik om m'n neus wat bleek en greep weer naar m'n fles [Refrein]

En mocht ik 's nachts op de oceaan, wanneer de stormwind brult
Bezopen op de voorplecht staan, de fles nog half gevuld
En seint dan onze marconist het noodsein, S.O.S.
Dan gaat m'n laatste voet aan wal, gestoken in 'n fles

[Refrein]