Clouseau - Stil

Wist ik veel dat stil zo stil kon zijn
Wist ik veel dat leeg zo leeg kon zijn
Ik leefde zonder zorgen zonder vrees
't Is altijd veel te makkelijk geweest

Maar als de zon dan onder gaat
En voor lange tijd verdwijnt
Voel ik intens verdriet ontstaan
En dan ben ik weer zo klein

Wist ik veel dat kil zo kil kon zijn
Dat eenzaamheid veel erger is dan pijn
Vrienden zeggen mij het komt wel goed
Dat is wat het leven met je doet

En langzaam sta ik recht, in de verte zie ik licht
Het einde van de weg, die ik bewandel
De ommekeer
Ik dans en ik leef
Ik bid en ik zweef
Adem diep in, kom weer op dreef.
Al mijn demonen, verjaag ik uit m’n dromen
En alles krijgt vorm, alles heeft zin
Er woede een oorlog binnen in
Maar nu sluit ik vrede
En kap met het verleden Want ik voel de kracht, die ik heb gemist
Die de nacht heeft uitgewist
Weg met de zorgen, want ik dans weer tot de morgen

Want ik heb gehuild, de hel doorstaan
En door het diepste dal gegaan
Maar ik leef nog, meer dan ooit ik leef nog

Nu raas ik als een wervelwind, ik schreeuw het uit en heb zo'n zin
Om veel te luid weer recht door zee te gaan
En al wat nu nog komen gaat, en wat er nog te wachten staat
Het maakt niet uit, ik kan de toekomst aan

Wist ik veel dat stil zo stil kon zijn