Clouseau - Alleen Zij En Ik

Een avond als een ander,ik luister wat muziek En praat tegen de muren
Ik trek naar het cafe ik drink mijn zorgen weg En droom van avonturen
De deur zwaait open,ze trekt haar jas recht
en komt binnengelopen
haar schoonheid verblindt me
haar blik zoekt en vind me
haar glimlach wind me op
Ze laat me weer leven, ik bloei langzaam op
De angst is verdreven, die mist uit mijn kop
haar kijk op de wereld verandert mijn blik en niemand bestaat meer
alleen zij en ik
alleen zij en ik

haar woorden zijn een wonder,
ik lees haar als een boek
elk hoofdstuk is verslavend
ik wil alles van haar weten,
toch lijkt het nooit genoeg
ze blijft me steeds verbazen
haar tederheid vlijt me
ze volgt me,ze leidt me
Haar liefde bevrijdt me

Ze laat me weer leven, ik bloei langzaam op
De angst is verdreven, die mist uit mijn kop
Haar kijk op de wereld verandert mijn blik
En niemand bestaat meer
Alleen zij en ik
alleen zij en ik

Haar hart lijkt wel een bron,
waarin ik wil verdrinken
Tot de bodem zinken van haar ziel
Nu schijnt voor mij de zon, ik stijg in eigenwaarde
de storm in mij bedaarde,sinds ik voor haar viel

Ze laat me weer leven , ik bloei langzaam op
De angst is verdreven die mist uit mijn kop
Haar kijk op de wereld verandert mijn blik
en niemand bestaat meer
Alleen zij en ik
alleen zij en ik
alleen zij en ik